'വരില്ല നിന്‍ തൂലികത്തുമ്പില്‍ വാക്കുകളാല്‍ സാന്ത്വനം പകരാന്‍; നീയെനിക്ക് നരകത്തിന്റെ താജ്മഹല്‍ പണിയുമ്പോള്‍ ,എന്റെ ഓര്‍മ്മയില്‍ ചിത്രങ്ങള്‍ മഷിപുരണ്ടു വെറുതെ തളര്‍ന്നു കിടക്കുന്നു ....

Thursday, March 8, 2012

എന്നും നീ മാത്രം






പ്രണയമേ അറിയാതെ പോവുന്നു നീ
ഒരുമാത്ര അരികില്‍ വരാതെ; എന്‍  
സ്നേഹപൂക്കള്‍ നീ  സ്വീകരിക്കൂ ...
അര്‍ച്ചനാ പുഷ്പങ്ങളായ് !


നീറും നോവ്‌ പേറും എന്നകത്തിന്‍ 
ആത്മമൌനങ്ങളെ  നീ
ഇടനെഞ്ചില്‍ താമസിപ്പിച്ചാലും !

ഒരു വിസ്മയ ചിത്രമായ്‌ മറയും
നിന്‍ സുസ്മിതമെന്നില്‍
നിറക്കുമ്പോള്‍  എന്നിലെത്ര
അനുഭൂതിയെന്നോ ! ഇതനുരാഗമോ ?!

അറിയാതെ ചിരിക്കുന്നു ;കരയുന്നു
 ദിനരാത്രങ്ങളിലും...                                                    
വര്‍ണ്ണത്തില്‍  ചാര്‍ത്തിയ
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ പൂവിട്ടു കൊണ്ട്
ഘടികാരങ്ങള്‍ കറങ്ങീടവേ,  എന്‍
ലോകം  നിന്നില്‍ അവസാനിക്കുന്നു !


എന്നും നിന്‍ സാമീപ്യ മവസനിക്കുമ്പോള്‍
ഞാന്‍ പിടയുന്നു ;കനലിന്റെ
കണ്ണില്‍  ഉഴറും നൌകപോല്‍
ജീവിതമങ്ങനെ  മാറി മറയുമ്പോള്‍ ...
എന്‍  സ്വപ്ന ചിതയില്‍   നീ എന്നും
എരിഞ്ഞീടവേ .. നിന്‍
ഓര്‍മ്മകള്‍ ഈറനണിഞ്ഞു നിറയുമെന്‍
മിഴിയിണകളില്‍...!


നമ്മുടെ  ജീവിതം  പാഠമായി ;നമ്മള്‍
അകലാന്‍  ആരോ വിതുമ്പുമ്പോള്‍,
എന്‍ ഹൃദയമേ , നീയറിയണം
എന്റെ പ്രാണന്‍  നിനക്കായി
എപ്പോഴും തുടിക്കുമെന്ന  നിജസത്യം !

No comments:

Post a Comment