ജഡം 

ചിറകുകുടഞ്ഞു  വന്നൊരു 

 തൂവല്‍ പക്ഷിപാറിപറന്നു 

  ഹൃദയ വനിയില്‍ , 

 സിന്ദൂര പൊട്ടു തൊട്ടു 

 കിഴക്കന്‍ കാറ്റുമെന്നെ

  കാണാന്‍ വന്നു , 

അരികില്‍ നില്‍ക്കുന്ന 

പൂമരം  എന്നെ നോക്കി 

മന്ദഹസിച്ചു ആരോടും

 മിണ്ടാതെ ഞാന്‍   നടന്നകന്നു ...

പുഴക്കരികില്‍ ,

 പൂക്കള്‍ക്കിടയില്‍ , 

സ്വപനത്തിന്‍  മഴയില്‍ 

ഞാന്‍ സ്വയം നനഞ്ഞു

 പിന്നെ  കണികൊന്ന  എന്നെ

 നോക്കിച്ചിരിച്ചു ഞാന്‍ മിണ്ടിയില്ല, 

 കളിവീണ  ഏതോ രാഗം മൂളി .

പച്ചില പടര്‍പ്പുകളില്‍  

പച്ചില പാമ്പിഴഞ്ഞു

 ചിതലുകള്‍ തിന്നുന്ന 

 ജീവിതം പിന്നെയും  

എന്നെ നോക്കി ചിരിച്ചു ..

 ഞാന്‍ കരഞ്ഞുപോയി   

ആരോക്കെയോ എന്റെ കൂടെ കരഞ്ഞു !