ഞാന്‍ കവിതയെഴുതുമ്പോള്‍ !
എനിക്കൊരുമ്മ തരാന്‍ മടിച്ച്;
മഴക്കാലത്തും മഞ്ഞു കാലത്തും
അയാള്‍ പനി പിടിച്ചു കിടന്നു .
ഞാനൊരു കവിതെഴുതുമ്പോള്‍
അയാള്‍ തന്റെ ഒടിഞ്ഞ കാലില്‍
ഏതോ കുഴമ്പ് തേച്ചു പിടിപ്പിച്ച്
എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു ;
കവിതയെഴുതാന്‍ ശ്രെമ പെടുന്ന
എന്റെ നേരെ കണ്ണടച്ച് തുറന്നു !
അയാളുടെ കൂടെ ജനിച്ചൊരു
സംശയം ഞാനെഴുതി ;
അസ്വസ്ഥനായി അയാള്‍ എന്നെ പ്രാകി !
പനിപിടിച്ച്, ചുമക്കുന്ന അയാള്‍
ഉറങ്ങും വരെ കാലുകള്‍
തിരുമ്മി കിടന്നു
ഞാന്‍ അത് വെറുതെ നോക്കി
കവിതയെഴുതി;
സ്വന്തം കവിത !
എനിക്കൊരുമ്മ തരാന്‍ മടിച്ച്;
മഴക്കാലത്തും മഞ്ഞു കാലത്തും
അയാള്‍ പനി പിടിച്ചു കിടന്നു .
ഞാനൊരു കവിതെഴുതുമ്പോള്‍
അയാള്‍ തന്റെ ഒടിഞ്ഞ കാലില്‍ ഏതോ കുഴമ്പ് തേച്ചു പിടിപ്പിച്ച്
എന്റെ മുറിയിലേക്ക് വന്നു ;
കവിതയെഴുതാന്‍ ശ്രെമ പെടുന്ന
എന്റെ നേരെ കണ്ണടച്ച് തുറന്നു !
അയാളുടെ കൂടെ ജനിച്ചൊരു
സംശയം ഞാനെഴുതി ;
അസ്വസ്ഥനായി അയാള്‍ എന്നെ പ്രാകി !
പനിപിടിച്ച്, ചുമക്കുന്ന അയാള്‍
ഉറങ്ങും വരെ കാലുകള്‍
തിരുമ്മി കിടന്നു
ഞാന്‍ അത് വെറുതെ നോക്കി
കവിതയെഴുതി;
സ്വന്തം കവിത !
അത് ഈ കവിതയാ..?
ReplyDelete:)
ReplyDelete"ഞാന്‍ അത് വെറുതെ നോക്കി
ReplyDeleteകവിതയെഴുതി;
സ്വന്തം കവിത"
സാരമില്ല ഒരു കവിത അല്ലേ എഴുതിയുള്ളൂ...
ഇതുപോലെ നിരന്തരമായി കവിത എഴുതിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നവരും ഉണ്ടാവില്ലേ..
എഴുതൂ.......ആശംസകള്‍..
നല്ല അര്‍ഥമുള്ള വരികള്‍ .. ഭാവുകങ്ങള്‍ .
ReplyDeleteസമയം കിട്ടുമ്പോള്‍ എന്റെ ബ്ലോഗും വായിക്കണേ ...
കവിത ഒരു തരം കുഴമ്പാകുന്നു
ReplyDeleteഅത് എഴുതി തേക്കുക……….
ആശംസകൾ…………………
thanks to all
ReplyDeleteആശംസകള്‍
ReplyDeletevery nice lines
ReplyDeleteഅതാണു ജീവിതത്തിന്റെ കവിത
ReplyDeleteആശംസകൾ!
എഴുതി എഴുതി തേക്കൂ...
ReplyDelete